Rozdział 54

* Lexi *

Nadeszła chwila spotkania z Roksaną. Miałyśmy spotkać się w naszym ulubionym parku, w którym się poznałyśmy. Szłam pewnym krokiem do umówionego miejsca, choć bałam się w jakim stanie zastanę Roksanę. Powiedziała mi przecież przez telefon, że znowu zaczęła brać narkotyki, a kiedy brała ostatnim razem nie było z nią za dobrze. 

Doszłam do umówionego miejsca, była to ławka na samym środku parku. Lecz zamiast Roksany zobaczyłam tam grupkę ludzi, było tam kilka dziewczyn, niestety żadna z nich to nie była ona. Kiedy obcy ludzie mnie zobaczyli zaczęli mówić coś między sobą, a jeden z nich zaczął iść w moją stronę. 

-Ty jesteś Lexi? -zapytał chłopak, który szedł w moją stronę

-Tak, czekam na przyjaciółkę, miałyśmy się tu spotkać. -odpowiedziałam

-Roksanę?

-Yyy.. tak. Znacie ją? 

-Tak.. musimy ci coś opowiedzieć, ale myślę, że będzie lepiej żebyś się usiadła. -chłopak odgrodził mi drogę do ławki, a reszta ludzi zeszła z niej. Jak powiedział, tak zrobiłam. - A więc jestem Darby, spotkałem Roksanę na Malediwach. Poznaliśmy się, spędzaliśmy razem czas i oczywiście z moimi przyjaciółmi. -momentalnie reszta obcych osób uśmiechnęła się, ale jakoś tak, jakby było im przykro. -Z tego co mówiła Roksana pojechała tam ze swoim chłopakiem, Harrym. Roksana coraz częściej z nami wychodziła, a to na plaże, a to na imprezy i tak cały czas. Jak się za pewnie domyślasz, nie obyło się bez narkotyków...- chłopak momentalnie posmutniał.- Roksana zaczęła brać narkotyki, później przyszła do mnie i oznajmiła mi, że jest w ciąży z Harrym. Na prawdę się przestraszyłem, kiedy się o tym dowiedziałem, kategorycznie zakazałem jej brać narkotyków i pić alkoholu. Niestety ona brała potajemnie, zabierała nam narkotyki i brała je bez naszej wiedzy. Później było już tylko gorzej...- Nie wiedziałam o co im chodzi, ale zaczynałam się bać.- Roksana straciła dziecko, a sama czuła się już coraz gorzej i bez narkotyków nie mogła normalnie funkcjonować, Harry ją zostawił a my robiliśmy wszystko co w naszej mocy, żeby Roksana się kompletnie nie załamała. Niestety nie udało nam się... Roksana cały czas płakała, nie jadła, nie piła, tylko narkotyki....Pewnego dnia postanowiliśmy zrobić jej przyjęcie tylko w naszym gronie, zero narkotyków, alkoholu, po prostu poprawić jej humor. Wszystko szło nawet dobrze, dopóki nie zaczęliśmy pić alkoholu. A przysięgałem, że do tego nie dopuszczę, jednak stało się. Roksana się upiła, rozpłakała się i zaczęła opowiadać o tym, że dzwoniła do ciebie, że miałyście  się tu spotkać, że już nie da tak dużej rady, że czuje się okropnie i nienawidzi samej siebie. Impreza się skończyła wszyscy wzięli trochę narkotyków i poszliśmy spać. Kiedy obudziliśmy się Roksana już nie ...- chłopak zaczął płakać. 

-Nie żyła?! - wybuchłam płaczem 

-Tak... jest nam na prawdę przykro.

Po tym jak Lexi dowiedziała się co stało się z Roksaną załamała się. Obwiniała się za to, że jej nie pomogła, że gdyby nie straciły ze sobą kontaktu wszystko było by dobrze. Później zadzwoniła do niej tylko ciocia Roksany, z którą Roksana mieszkała. Lexi związała się z Liamem, co było trudne bo nie chciała spotykać się z Harrym, którego najbardziej za wszystko obwiniała. Lexi poznała nową dziewczynę Zayna, jak się później okazało zostały najlepszymi przyjaciółkami. Pięć lat później Lexi wzięła ślub z Liamem. Ten sam los spotkał Zayna i Sophie, lecz oni pobrali się rok później. Lexi żyła długo i szczęśliwie z Liamem. Miała dwójkę dzieci a jedno z nich nazwała na cześć zmarłej przyjaciółki, Roksany. 

 *Sophie*

Sophie poznała całe One Direction, ich przyjaciół, Paul'a, inne sławne osoby np. Olly'ego Mursa, zamieszkała z Zaynem, jego rodzice ją polubili i jest tak zakochana, że zapomiała juz o problemach rodzinnych i nie utrzymuje kontaktu z jej biologicznymi rodzicami, za to ma wspaniały kontakt z jej adopcyjną rodziną z Manchster'u. Sophie zaprzyjaźniła się z Lexi i pocieszała ją po stracie Roksany.

Dziękujemy wszystkim którzy czytali naszego bolga i za wszystkie pozytywne komentarze. Prosiliście żeby zakończyć bloga a więc gotowe:) Mam nadzieję, że wam się podobało i przepraszam jeżeli czasami nie podobały się wam rozdziały, lub dodawałyśmy je zbyt późno. Dziękujemy xoxo 

Rozdział 53

A więc mamy wrzesień i znowu pisze opowiadanie :D

Dziś będzie rozdział z Lexi, a jutro z Roksaną. :)

A więc w skrócie co działo się ostatnio w rozdziałach z Lexi

.Lexi była w skateparku z Jackiem, chłopakiem którego znała nie wiele ponad dobe a i tak tego samego dnia musieli się pożegnać ponieważ pobyt Lexi w USA dobiega końca. Lexi dowiedziała się, że Niall znowu ją oszukał i nic do niej nie czuje, zaś ona zbliżyła się do Liama.

Rozdział 53

* Lexi *

Kiedy zapukałam do mojego pokoju nikt nie otworzył, postanowiłam sprawdzić w pokoju chłopaków. Kiedy zapukałam odezwał się Liam: Proszę wejść. Kiedy weszłam do środka zobaczyłam jak Liam siedzi na łóżku, a twarz schowaną ma w rękach, wyglądał na smutnego. Usiadłam koło niego

.- Co się stało?- zapytałam

- Louis i Zayn wyjechali.- powiedział smutny

- Czemu? Po co? Gdzie?- byłam trochę przestraszona

- Stwierdzili, że mają dość naszych kłótni a skoro i tak nie mamy żadnych koncertów to wolą wypocząć. W skrócie pojechali na Melediwy.

- Do Harrego i Roksany?

- Nie, do innego hotelu.

- Przepraszam, że przeze mnie wyjechali, łatwiej było by wam beze mnie...

- Nie masz za co przepraszać, to nie twoja wina, że Niall to idiota.

- Tak to straszny idiota.- Idiota?- Liam spojrzał na mnie pytająco

- Debil! Nawet gorzej.. po prostu jest już dla mnie nikim i nich idzie do swojej Kate.

- Myślałem, że mu wybaczyłaś.

- Też tak myślałam, myliłam się. Nie potrzebnie mu wybaczałam.- odpowiedziałam 

 - Niepotrzebnie ?- zapytał nadal zdziwiony Liam, chociaż doskonale wiedział, że Niall nic do mnie nie czuł i nie czuje

.- Tak, Jack mi wszystko powiedział. A dokładniej, że rozmawiał z Niallem, wtedy wieczorem jak przyszłam do ciebie i kiedy zapytał Nialla czy coś do mnie czuje odpowiedział " nie wiem ".- mówiłam szybko, bo byłam zła na Nialla, ale tak naprawde było mi też przykro że tak mnie oszukał.

- Jest mi .... przykro.- powiedział zakłopotany

- Taaa, jasne. Przykro - powiedziałam śmiejąc się

- Nie no, jest mi przykro bo cie oszukał. Chociaż wsumie to się cieszę. - uniosłam jedną brew do góry i spojrzałam na niego pytająco.- Cieszę się, że nic nie stoi na drodze do tego ..

.- Do czego ?- na mojej twarzy pojawiał się uśmiech

- Do tego, żebyśmy byli razem.- powiedział i pocałował mnie

.Z chęcią odwzajemniłam jego pocałunek, wsumnie miał racje. Byłam smutna , ale w tamtej chwili miałam chęć zacząć krzyczeć ze szczęścia. Miałam tak za każdym razem gdy go całowałam. Kiedy przestaliśmy się całować nie odsuwaliśmy naszych twarzy od siebie.

- Kocham cię Lexi.- powiedział patrząc mi w oczy

 -Ja.. ja ciebie też- odpowiedziałam i znowu go pocałowałam

To były magiczne chwile, cieszyłam się, że tym razem mogłam powiedzieć mu to co czuje, bo kiedy ostatnim razem on to wyznał nie mogłam tego powiedzieć, byłam z Niallem.Nasz pocałunek przerwał dźwięk telefonu Liama.

- Lepiej odbiorę.- powiedział wstając z łóżkaPodszedł do stolika na którym leżał telefon i odebrał

.- Halo ? - powiedział do słuchawki - Przykro mi, że sprawy się tak potoczyły. Przecież nie mogłem zatrzymać ich na siłe.- odpowiedział komuś, a ten ktoś na niego nakrzyczał.- Jak to moja wina?! Chłopacy będą robili co chcą a jeżeli chcesz mieć do kogoś pretensję, miej je wyłącznie do nich.- ta osoba znowu coś krzyczała- Co ja ci poradzę, że nie odbierają telefonów? Tak w ogóle od dłuższego czasu nie mieliśmy już wlonego, wiec .. robimy sobie wolne!-krzyknął tym razem LiamRozłączył się i odłożył telefon na stolik.

- Kto to był?- zapytałam

- Nasz menadżer, znowu robił mi o coś wyrzuty.

- Aha, więc rozumiem, że macie wolne? - powiedziałam przygryzając wargę, a Liam szedł w moją stronę.

- Tak.- usiadł koło mnie- Może i my powinniśmy się gdzieś wybrać? Bo wiesz, chłopacy są na Malediwach i Harry dzwonił i powiedział, że zostaje jeszcze na tydzień więc... mamy tydzień dla siebie.-przysuwając swoją twarz do mojej.

-Yhm...-

 Wiesz, zawsze chciałem polecieć do Dubaju ?- powiedział składając pocałunek na moich ustach

- Dubaj?- powiedziałam uśmiechając się

- No jeżeli ci pasuje, poszukam jakieś najszybszego lotu, pakujemy się i jedziemy.- widać było, że jest szczęśliwy

- Oczywiście, że mi pasuje.- powiedziałam i tym razem to ja złożyłam pocałunek na jego ustach.  

Jeszcze tego samego dnia spakowaliśmy się i wylecieliśmy, jak się okazało Niall wyleciał z USA i wrócił do Londynu. 

Następnego dnia byliśmy już w Dubaju... piękne miejsce, PRZEPIĘKNE ! Nie da się tego określić, było ciepło, pełno ludzi i wspaniała atmosfera. Imprezowaliśmy i cieszyliśmy się sobą.

Drugiego dnia poszliśmy na małe zakupy i na plaże. Tego samego dnia spotkała mnie nie przyjemna sytuacja ponieważ spotkaliśmy fanki 1D, te zobaczyły, że się całowaliśmy i ... nie ucieszyły się zbytnio. Zaczęły mnie wyzywać a jedna z nich nawet próbowała mnie uderzyć.. Nie był to najlepszy dzień.

Dnia trzeciego skakaliśmy ze spadochronem, a wieczorem poszliśmy na piknik na plaże.

Czwartego dnia chodziliśmy po klubach i świetnie się bawiliśmy.

Piątego dnia spacerowaliśmy i poszliśmy do wesołego miasteczka.

Szóstego dnia( ostatniego) poszliśmy do miasta a wieczorem poszliśmy na romantyczną kolacje do eleganckiej restauracji.

Kiedy zamówiliśmy już jedzenie, zadzwonił mój telefon. Wyjęłam telefon z torebki i popatrzałam na Liama, ona pokiwał głową jakby mówił : Odbierz :)

Wzięłam telefon ze sobą i odeszłam od stolika.

- Ha..alo- powiedział ktoś niepewnie, z początku nie rozpoznałam kto to był.

- Halo?- opdowiedziałam

-Hej Lexi, tu Roksana.

-O cześć.- powiedziałam miło.- Jak dobrze, że w końcu dzwonisz.- powiedziałam sarkazmem 

-Nawet nie wiesz, jak się cieszę, że cie słyszę...

- Wiesz co? Zbytnio mnie to nie obchodzi. Czego chcesz?

- Muszę z tobą porozmawiać.

-No dobrze, ale się spręż bo jestem na ran.. kolacji.

Roksana opowiedziała ,że znowu uzależniła się od narkotyków, że przez nie poroniła dziecko a Harry ją zostawił i pojechał do Louisa i Zayna. Nie wiedziałam co o tym sądzić, byłam na nią zła, że cały ten czas się nie odzywała, ale rozumiałam, że w sumnie to ja mogłam zadzwonić i nie ma się o co gniewać. Kazałam jej jak najszybciej wracała do Londynu.

Siódmego dnia przyszedł czas żeby się spakować i pożegnać z tym pięknym miejscem.

Wróciliśmy do Londynu, stęskniłam się za domem. Liam pojechał do rodziny, do Wolverhampton. 

Próbowałam dodzwonić się do Roksany, ale nie odbierała, później spotkałam się jeszcze ze znajomymi.

A więc okazuje się, że wciąż są osoby które chcą czytać naszego bloga :DD

Przepraszamy za te przerwę w wakacje no ale same wiecie, chciałyśmy je wykorzystać maksymalnie, bo w końcu od teraz chodzimy do gimnazjum i już nie jest za ciekawie :|

 Rozdziały nie będą dodawane jak kiedyś codziennie tylko w weekendy, ale za to będą dużo, dużo dłuższe :)

Nowy rozdział już w sobote ! ;)