Rozdział szesnasty. ♥

Rozdział szesnasty
* Lexi *
No świetnie. Dzisiaj mamy wszyscy gotować, a ja nie mam zielonego pojęcia o gotowaniu.

- To co gotujemy?- zapytała Roksana

- Może zróbmy spaghetti? – zaproponowałam to, bo to jest jedyna rzecz, którą umiem ugotować.

- No dobra- powiedział Liam.

Odetchnęłam z ulgą.

Po niecałej godzinie wszystko już było gotowe. Jako, że wyszło słońce poszliśmy zjeść na taras.

Wszyscy zjedliśmy. Powstawialiśmy naczynia do zlewu i spojrzeliśmy na siebie.

- Kto zmywa? – zapytałam

- Nie ja ! – krzyknął Louis

- Mam pomysł! Zróbmy wyliczankę, na kogo wypadnie ten zmywa naczynia.- powiedział Harry

Wszyscy przytaknęli głową, Harry powiedział wyliczankę, której nie znam. Wypadło na Liama. Wszyscy odetchnęli z ulgą a Liam niezadowolony zaczął zmywać naczynia.

Siedzieliśmy w salonie i rozmawialiśmy. Kiedy spojrzałam za okno zobaczyłam, że na niebie nie ma żadnych chmur i świeci słońce.

- Chodźmy na dwór! Jest tak ładnie. – krzyknęłam

Wszyscy się uśmiechnęli i pobiegli na górę jak najszybciej przebrać.

Ja ubrałam < klik > i wybiegłam na dół z pokoju, zaraz za mną wyszła Roksana ubrana w <klik> . Jak zwykle chłopacy nas wyprzedzili i już byli na dole. Wyszliśmy na dwór i postanowiliśmy kąpać się w jeziorze. Tym razem woda była przyjemnie ciepła, a nie lodowata jak poprzednio. Chlapaliśmy się, skakaliśmy z bujaczki  zawieszonej nad wodą. Czułam się jak małe dziecko. Nagle Harry krzyknął:

- Robimy konkurs, wygrywa ten kto najdłużej wytrzyma pod wodą!

Wszyscy spojrzeli na siebie z uśmiechem i Harry zaczął odliczać. Raz, dwa, trzy. Wzięłam głęboki wdech i skoczyłam pod wodę. Kiedy byłam podwodą otworzyłam oczy. Woda nie była najczystsza i dokoła było ciemno spojrzałam w górę i zobaczyłam jak promienie słońca przebijają przez wodę, to tak ładnie wyglądało. Zaczynało brakować mi już powoli powietrza więc wynurzyłam się. Kiedy przetarłam oczy wszyscy spojrzeli na mnie z uśmiechem .

- No i mamy zwycięzcę!- krzyknął Harry

- No więc jaka jest nagroda? – powiedziałam śmiejąc się   bo trochę mnie to zdziwiło, że wygrałam

- Hmm… może – mówił Harry

I naglę podszedł do mnie Niall i mnie pocałował.

- Może być ? – powiedział z łobuzerskim uśmiechem na twarzy   

- Hmm .. ok., niech ci będzie- i cała się zaczerwieniłam

Roksana chyba to zauważyła  i się zaśmiała.

- No dobra, to co robimy teraz, bo mi powoli robi się zimno. – powiedziałam

- Poopalajmy się. – powiedziała Roksana

Niall objął mnie ręcznikiem i przytulił. Uśmiechnęłam się do niego i powiedziałam : już mi lepiej , na co on się uśmiechnął. Roksana z Harrym poszła po więcej ręczników.

Kiedy wrócili dali każdemu po ręczniku. Położyłam się koło Nialla a po mojej lewej swój ręcznik położył Louis. Leżałam z zamkniętymi oczami i myślałam o tym jakie mam szczęście, że spotkałyśmy chłopaków. I doszłam do wniosku, że gdyby ktoś mi wcześniej powiedział, że tak się stanie nie uwierzyłabym w to. A teraz? Leżę koło 2 chłopaków na widok, których jeszcze tydzień temu miałam ochotę piszczeć i skakać ze szczęścia. Teraz wiem, że to dobrzy przyjaciele, a sława nie uderzyła im do głowy. W wolnym czasie są po prostu sobą. Z moich rozmyśleń wyrwał mnie głos Nialla. Otworzyłam oczy i zobaczyłam pochylającego się nade mną blondyna.

- Posmarować ci plecy kremem z filtrem, bo się spalisz ? – spytał

- Ok. – powiedziałam posyłając mu uśmiech.

Podałam mu krem i wzięłam włosy na bok. Teraz dopiero do mnie dotarło, że nie zostało nam już dużo czasu pobytu w New Yorku i będę musiała pożegnać się z moimi nowymi przyjaciółmi. Posmutniałam, kiedy Niall to zobaczył spytał:

- Co się stało?

- Nic, tylko …- Niall usiadł naprzeciwko mnie i spojrzał mi w oczy- nic tylko niechęcę się z wami rozstawać. – łzy napływały mi do oczy, ale Niall mnie przytulił i powiedział do ucha

- Nie martw się, ja cię nie zostawię.

Wtuliłam się w niego i siedzieliśmy tak. Po chwili ja się od niego odkleiłam i przetarłam łzy postałam mu uśmiech i położyłam się na brzuchu. W środku czułam już radość, Niall zawsze umiał poprawić mi humor.